زمان تقریبی مطالعه: 3 دقیقه
 

ملکه عصمت





عصمت ملکه‌ای ربانی، بازدارنده از گناه و لغزش است.


۱ - تعریف عصمت



عصمت در لغت به معنای منع آمده


۱.۱ - عصمت لطف الهي است


عصمت در اصطلاح عبارت است از لطف خدا بر بنده که مانع ترک واجبات و ارتکاب محرمات می‌گردد، بدون آنکه از او سلب قدرت کند


۱.۲ - عصمت ملكه نفسانى است


عصمت در حقیقت ملکه‌ای ربانی است که مانع ارتکاب معصیت و میل به گناه، با قدرت بر آن می‌شود.از آن در باب اعتقادات برخی کتب فقهی و نیز باب حدود سخن گفته‌اند.


۱.۳ - عصمت نوعى از علم است


علامه طباطبايى ذيل سوره نساء آيه ۱۱۳ می فرمایند:
از ظاهر اين آيه بر مى‌آيد، آن چيزى كه عصمت به وسيله آن تحقق مى‌يابد و شخص معصوم به وسيله آن معصوم مى‌شود نوعى از علم است. علمى است كه نمى‌گذارد صاحبش مرتكب معصيت و خطا گردد. و به عبارتى ديگر علمى است كه مانع از ضلالت مى‌شود. هم چنان كه (در جاى خود مسلم شده) كه ساير اخلاق پسنديده از قبيل شجاعت و عفت و سخاء نيز هر كدامش صورتى است علمى كه در نفس صاحبش راسخ شده و باعث مى‌شود آثار آن بروز كند. و مانع مى‌شود از اينكه صاحبش متصف به ضد آن صفات گردد. مثلا آثار جبن و تهور و خمود و شره و بخل و تبذير از او بروز كند.


۲ - عصمت پیامبران و جانشینان آنان



از ضروریات مکتب شیعه دوازده امامی، اعتقاد به معصوم بودن پیامبران و جانشینان ایشان است. چنان که از ضروریات مکتب شیعه اعتقاد به معصوم بودن دوازده امام علیهم السّلام و حضرت صدیقه کبری ، فاطمه زهرا علیها السّلام است. خدای تعالی در آیه تطهیر با صراحت به عصمت ایشان شهادت داده است. مقصود از معصوم بودن، محفوظ و مصون بودن آنان از هر گناهی است؛ بزرگ یا کوچک؛ به عمد یا از روی سهو و فراموشی.
اعتقاد به عصمت پیامبران و نیز اهل بیت علیهم السّلام واجب و انکار عصمت آنان از سوی فردی شیعی موجب ارتداد و کفر وی می‌شود.
[۱۰] لوامع صاحبقرانی، ج ۱، ص۲۴.


۳ - عصمت فرشتگان



اعتقاد به معصوم بودن فرشتگان از ضروریات مکتب شیعه امامی است.

۴ - پانویس


 
۱. ابن فارس، احمد بن فارس، معجم مقاییس اللغة، ج ۴، ص ۳۳۱.    
۲. ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج ۱۲، ص ۴۰۳.    
۳. شیخ مفید، محمد بن محمد بن نعمان، النکت الاعتقادیة، ص ۳۷.    
۴. رسائل الشریف المرتضی، ج۳، ص۳۲۵.    
۵. ابن فهد حلی، احمد بن شمس الدین محمد، المقتصر فی شرح المختصر، ص ۳۰۔    
۶. سبحانی، جعفر، الإنصاف فی مسائل دام فیها الخلاف، ج ۳، ص۲۵۵۔    
۷. علامه طباطبایی، محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج ۵، ص ۷۸.    
۸. احزاب/سوره۳۳، آیه۳۳.    
۹. علامہ مجلسی، محمد باقر، مرآة العقول، ج ۲۵، ص۲۷۳.    
۱۰. لوامع صاحبقرانی، ج ۱، ص۲۴.
۱۱. جواهر الکلام، ج ۲۸، ص۴۰.    
۱۲. تبریزی، میرزا جواد، صراط النجاة، ج ۳، ص۴۱۵.    
۱۳. حر عاملی، محمد بن حسن، الفوائد الطوسیة، ص۲۷۷.    


۵ - منبع



فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، ج۵، ص۳۹۴، برگرفته از مقاله«عصمت».    



آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.